Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο του Γιάννη Βρούτση, φαίνεται ότι θα προωθήσει αλλαγές στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, με επίκεντρο τη μεγαλύτερη ευελιξία στο χρόνο εργασίας. Δηλαδή, αναμένεται να προωθεί ένα ελαστικότερο 8ωρο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της επιχείρησης και του εργαζομένου, ευέλικτες υπερωρίες και κατάργηση του ενδιάμεσου πλαισίου της υπερεργασίας. [1]

Η απορρύθμιση που παρατηρείται στο πεδίο της εργασίας, συντελέστηκε βίαια κατά την περίοδο της ελληνικής κρίσης. Όμως, η παραπάνω τάση δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στα μνημόνια, καθώς είναι ένα φαινόμενο που εξελίσσεται τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά ούτε και να περιοριστεί στην Ελλάδα, αφού σε ευρωπαϊκές χώρες γίνεται λόγος για παρόμοιες μεταρρυθμίσεις. Χαρακτηριστικά, στην Αυστρία ψηφίστηκε η χαλάρωση του ωραρίου απασχόλησης και η διεύρυνση της απασχόλησης μέχρι και τις 12 ώρες την ημέρα ή 60 ώρες την εβδομάδα  και στην Ουγγαρία προωθείται περισσότερη ελαστικότητα  στους μισθούς και διεύρυνση του ετήσιου χρόνου εργασίας κατά 400 ώρες, ένας «Νόμος Σκλάβων» όπως χαρακτηρίστηκε. [2][3] 

Υπάρχει έντονη πεποίθηση ότι η εργασία υποβαθμίζεται συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου που στοχεύει στη μείωση του κόστους εργασίας, μέσα από μια γενικευμένη απορρύθμιση της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας, ενώ παράλληλα παρατηρείται απορρύθμιση του μεταπολεμικού κράτους πρόνοιας. Όλα αυτά, φαίνεται να είναι το αποτέλεσμα της επέλασης του νεοφιλελευθερισμού, όπου εκφράζεται το κεφάλαιο με την πιο επιθετική του μορφή. Με αφορμή τα παραπάνω, το παρόν άρθρο επιδιώκει να εξετάσει την ευρωπαϊκή κατεύθυνση της αύξησης του χρόνου εργασίας.

Μάλιστα, όπως διαβάσαμε στις οικονομικές εφημερίδες προ 10 περίπου ημερών, στόχος του νομοσχεδίου είναι να «διευκολύνει τους εργαζόμενους στην αναζήτηση της ισορροπίας μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής».
Σε πλήρη εναρμονισμό με την παραπάνω στοχοθεσία του υπουργείου, η κυβέρνηση χαλαρώνει τους περιορισμούς των επιχειρήσεων/εργοδοτών ως προς τις δυνατότητες υπερωριακής απασχόλησης των εργαζομένων τους πέραν του κλασικού ωραρίου.
Στα τέλη του προηγούμενου μήνα παρουσιάστηκε το επερχόμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης σε σχέση με το εργασιακό περιβάλλον, το οποίο, όπως διατείνονται οι συντάκτες του, είναι κοινωνικά και οικονομικά φιλελεύθερο και θα συμβάλλει στην αλλαγή νοοτροπίας, την προσέλκυση επενδύσεων και προφανώς την περίφημη και πολυδιαφημισμένη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.